José Manuel Dapena & Sara Rütten (support act) - Gitaar
Verteller TBA
Platero en Ik & Granados
Real live guitar concert on Zoom
Saturday, 24 April 2021 - 20:00 CET
Organisatoren
Gitaristen Podium, Netherlands
http://www.gitaristenpodium.nl
https://www.facebook.com/gitaristenpodium
https://www.instagram.com/gitaristenpodium
https://www.eventbrite.nl/e/143956272085
https://www.facebook.com/events/851632682061079
Event Organizer at Gitaristen Podium
Jacqueline Snel
http://manueldapena.com/index.php/home/concerts/220-gitaristen-podium-2021
https://www.facebook.com/sara.rutten.77
Streaming
Air Classical Recording Studio
https://airclassical.com/index.php/recording-studio
David Russell´s CD producer María Rodriguez at Air Classical studio recording. Photo courtesy www.davidrussellguitar.com
Program
Sara Rütten - Gitaar
Fernado Sor (1778–1839)
Etude Opus 6 No. 11
Joaquín Rodrigo (1901-1999)
Un tiempo fue Itálica famosa
José Manuel Dapena - Gitaar
Mario Castelnuovo-Tedesco (1895-1968)
Platero en Ik
Platero
Angelus
La primavera
Enrique Granados (1867–1916)
Danzas españolas Op. 37, DLR I:2
Rondalla aragonesa (Jota)
Andaluza (Playera)
Oriental
Bolero (Arabesca)
Videos:
Sneak preview: José Manuel Dapena plays Platero by Castelnuovo-Tedesco
https://www.youtube.com/watch?v=VP4jtW7Bl98
Minueto - Granados - José Manuel Dapena, guitar
https://www.youtube.com/watch?v=H1SPMj9P1us
Text
NL
Platero
Platero is klein en heeft een dikke, zachte vacht; zo zacht dat je zou zeggen dat hij helemaal uit watten bestaat, dat hij binnenin geen botten heeft.
Alleen de gitzwarte spiegels van zijn ogen zijn hard als twee kevers van zwart kristal.
Ik laat hem los en hij loopt naar het veld, waar hij, zonder ze echt aan te raken, nonchalant met zijn snuit langs de roze, hemelsblauwe en donkergele bloemetjes strijkt ...
Ik roep hem zachtjes: "Platero?" en clan komt hij op een vrolijk drafje naar me toe gerend, waarbij het lijkt of hij lacht met ik weet niet wat voor een wonderschoon belgerinkel ...
¡Ángelus!
Kijk toch eens, Platero, wat een rozen er naar beneden komen: blauwe, roze, witte, kleurloze rozen ... Je zou zeggen dat de hemel in rozen uiteenvalt. Kijk toch eens hoe mijn gezicht, mijn schouders, mijn handen helemaal onder de rozen komen te zitten ... Wat moet ik toch met zoveel rozen?
Het lijkt wel, Platero, terwijl de klokken het angelus luiden, alsof ons leven zijn alledaagse kracht verliest en dat een andere kracht van binnenuit, trotser, hardnekkiger en zuiverder, maakt dat alles als gracieuze fonteinen naar de sterren reikt, die al fonkelen tussen die rozen … En nog eens rozen … Jouw ogen, die jijzelf niet ziet, Platero, en die je zachtmoedig naar de hemel opslaat, zijn twee prachtige rozen.
De lente
Mijn ochtendsluimering wordt ruw verstoord door een duivels kindergegil. Omdat het me niet lukt opnieuw de slaap te vatten spring ik uiteindelijk wanhopig uit bed. Als ik clan door het open raam over het land kijk besef ik dat het de vogels zijn die zo'n herrie maken.
Ik loop de tuin en het gezang ter ere van de God van de blauwe hemel in. Een gratis vogelconcert, fris en eindeloos! De zwaluw laat zijn grillige trillers in de put weerklinken; de merel zingt terwijl hij op een afgevallen sinaasappel zit; vuurrood, van steeneik naar steeneik vliegend, kwebbelt de wielewaal erop los; de geelvink lacht bijna zonder ophouden in de top van een eucalyptus, en de mussen, in de hoge pijnboom, zitten uitzinnig te ruzien.
ES
Platero
Platero es pequeño, peludo, suave; tan blando por fuera, que se diría todo de algodón, que no lleva huesos.
Sólo los espejos de azabache de sus ojos son duros cual dos escarabajos de cristal negro.
Lo dejo suelto, y se va al prado, y acaricia tibiamente con su hocico, rozándolas apenas, las florecillas rosas, celestes y gualdas ...
Lo llamo dulcemente: "¿Platero?" y viene a mí con un trotecillo alegre que parece que se ríe en no sé qué cascabeleo ideal ...
¡Ángelus!
Mira, Platero, qué de rosas caen por todas partes: rosas azules, rosas blancas, sin color ... Diríase que el cielo se deshace en rosas. Mira cómo se me llenan de rosas la frente, los hombros, las manos ... ¿Qué haré yo con tantas rosas?
Parece, Platero, mientras suena el Angelus, que esta vida nuestra pierde su fuerza cotidiana, y que otra fuerza de adentro, más altiva, más constante y más pura, hace que todo, como en surtidores de gracia, suba a las estrellas, que se encienden ya entre las rosas ... Más rosas ... Tus ojos, que tú no ves, Platero, y que alzas mansamente al cielo, son dos bellas rosas.
La primavera
En mi duermevela matinal, me malhumora una endiablada chillería de chiquillos. Por fin, sin poder dormir más, me echo, desesperado, de la cama. Entonces, al mirar el campo por la ventana abierta, me doy cuenta de que los que alborotan son los pájaros.
Salgo al huerto y canto gracias al Dios del día azul. ¡Libre concierto de picos, fresco y sin fin! La golondrina riza, caprichosa, su gorjeo en el pozo; silba el mirlo sobre la naranja caída; de fuego, la oropéndola charla, de chaparro en chaparro; el chamariz ríe larga y menudamente en la cima del eucalipto, y, en el pino grande, los gorriones discuten desaforadamente.
EN
Platero Platero is small, thick-coated, soft; so spongy on the outside you'd say he was all of cotton, boneless.
Only the jet mirrors of his eyes are hard as two black crystal scarabs. I let him loose, and he goes to the meadow, where with his warm muzzle, barely brushing them, he caresses the little pink, sky-blue, and yellow flowers ... I call to him softly, "Platero?" and he comes to me at a merry little trot that makes him appear to be laughing, with a certain fanciful tinkling of bells ....
Angelus!
Look, Platero, so many roses are falling everywhere: blue, pink, white, colorless roses ... You'd think the sky was crumbling into roses. See how my forehead, shoulders, and hands are full of roses ... What am I to do with so many roses? Platero, it seems, while the Angelus is ringing, that this life of ours is losing its everyday strength, and that a different strength from within, loftier, more constant, and purer, is causing everything, as if in fountain jets of grace, to rise to the stars, which are already igniting amid the roses ... More roses ... Your eyes, which you can't see, Platero, and which you are mildly raising skyward, are two beautiful roses.
Springtime
In my morning half-sleep, I am put out of sorts by a devilish squalling of little children. Finally, unable to sleep any more, I jump out of bed in despair. Then, when I gaze at the countryside from my open window, I realize that the noisemakers were the birds. I go out to the vegetable garden and I sing my thanks to the God of the blue day. A free concert of beaks, fresh and endless! Capriciously the swallow utters her ripply twittering in the well; the black bird whistles on the fallen orange; the fiery oriole chatters from one ilex to another; the greenfinch gives its long, frequent laughs at the top of the eucalyptus; and on the big pine the sparrows argue furiously.
Sponsored by La Guitarra Buena and Muziek bij Uitvaarten
https://www.muziekbijuitvaarten.nl
